گزارش فرا اقتصاد بین الملل | مدیران بهعنوان رهبریکنندگان سازمانها و نهادها، نقشهای متعددی را ایفا میکنند که هر یک به نوعی در دستیابی به اهداف سازمان مؤثر است. این نقشها نه تنها شامل فعالیتهای روزمره مدیریت میشود، بلکه به تعاملات اجتماعی، تصمیمگیری و نوآوری نیز مربوط میشود. مدلهای مختلفی برای دستهبندی نقشهای مدیران وجود دارد. یکی از مشهورترین این مدلها، مدل نقشهای مدیریتی هَفِر (Henry Mintzberg) است که در آن نقشهای مدیر به سه دسته کلی تقسیم میشوند: نقشهای بینالمللی، نقشهای اطلاعاتی و نقشهای تصمیمگیری (Mintzberg, 1975).
۱. نقشهای بینالمللی
نقشهای بینالمللی به فعالیتهایی اشاره دارد که مدیران در ارتباط با دیگران بهعنوان نمایندگان سازمان انجام میدهند:
رئیس (Figurehead): مدیران بهعنوان نمایندگان رسمی سازمان عمل میکنند و در مراسمهای رسمی و ملاقاتهای عمومی حضور دارند.
رهبر (Leader): مدیران مسئولیت ایجاد انگیزه و هدایت کارکنان را بر عهده دارند. آنها باید با ایجاد محیطی مثبت و سازنده، کارکنان را انگیزهبخش کنند (Katz & Kahn, 1978).
مبلغ (Liaison): مدیران باید با دیگران درون و بیرون سازمان روابط برقرار کنند و اطلاعات و منابع را تبادل کنند (Mintzberg, 1975).
۲. نقشهای اطلاعاتی
مدیران وظایف اطلاعاتی مهمی را نیز به عهده دارند که شامل جمعآوری، پردازش و توزیع اطلاعات است:
ناظر (Monitor): مدیران باید وضعیت سازمان، محیط و رقبا را نظارت کنند تا از تغییرات مطلع شوند و بتوانند تصمیمهای مناسبی اتخاذ کنند (Daft, 2016).
منتقل کننده اطلاعات (Disseminator): انتقال اطلاعات مهم به دیگر اعضای سازمان یکی از وظایف اصلی مدیران است. آنها باید به کارکنان اطلاعات لازم را جهت بهتر انجام دادن وظایفشان ارائه دهند.
صحبتکننده (Spokesperson): مدیران به عنوان نماینده سازمان، اطلاعات و گزارشهای مربوط به فعالیتهای سازمان را به ذینفعان و رسانهها ارائه میدهند (Brynjolfsson & McAfee, 2014).
۳. نقشهای تصمیمگیری
نقشهای تصمیمگیری شامل فعالیتهایی است که به مدیران در حل مشکلات و اتخاذ تصمیمهای مهم کمک میکند:
کارآفرین (Entrepreneur): مدیران باید بهدنبال فرصتهای جدید و ابتکارات باشند و سازمان را بهسمت نوآوری هدایت کنند (Mintzberg, 1975).
حلکننده مشکلات (Disturbance Handler): مدیران باید در شرایط بحران و مشکل بهسرعت واکنش نشان دهند و مسائل را حل کنند (Kotler & Keller, 2016).
تخصیصگر منابع (Resource Allocator): مدیران باید تصمیمهای کلیدی درباره تخصیص منابع مالی، انسانی و مادی بگیرند تا بهینهترین استفاده از آنها صورت گیرد (Daft, 2016).
۴. نقشهای مکمل
علاوه بر نقشهای اصلی ذکر شده، مدیران ممکن است نقشهای مکمل دیگری نیز ایفا کنند:
توسعهدهنده استعداد: مدیران باید به آموزش و توسعه مهارتهای کارکنان توجه کنند و محیطی فراهم کنند که در آن کارکنان بتوانند رشد کنند (Kirkpatrick & Kirkpatrick, 2006).
ایجاد فرهنگ سازمانی: مدیران باید به ایجاد فرهنگی مثبت و همراستا با ارزشها و اهداف سازمان بپردازند (Schein, 2010).
جمعبندی و نتیجهگیری
نقشهای مدیران بهطور مستقیم بر روی موفقیت سازمان تأثیرگذار است. با شناخت و بهکارگیری مؤثر این نقشها، مدیران میتوانند به بهینهسازی عملکرد سازمان و دستیابی به اهداف کمک کنند. در دنیای پیچیده و متغیر امروز، توانایی در ایفای نقشهای مختلف و تعامل مؤثر با اعضای تیم و دیگر ذینفعان از اهمیت بالایی برخوردار است.
تنظیم: علیرضا محمودی فرد – سردبیر رسانه فرا اقتصاد بین الملل و ویراستار ارشد رسانه کلام ماندگار
دیدگاهتان را بنویسید