طبق گزارش فرا اقتصاد بین الملل، از ابزارهای موثر و مفید در مدیریت عملکرد، پاداشدهی اصولی و مطلوب است که مسلما روی عملکرد کارکنان، تاثیر مثبت گذاشته و لذا سازمان را در دستیابی به اهدافش کمک میکند.
چکیده
پاداشدهی مطلوب، یکی از ابزارهای کلیدی در مدیریت عملکرد سازمانی است که میتواند به بهبود انگیزش و افزایش کارایی کارکنان کمک کند. این یادداشت به بررسی اصول پاداشدهی مطلوب، انواع پاداشها و تأثیر آنها بر عملکرد کارکنان میپردازد؛ همچنین در مورد چالشها و بهترین شیوهها در طراحی سیستمهای پاداشدهی مختصرا بحث خواهد شد.
مقدمه
مدیریت عملکرد، فرآیند مدیریت فعالیتها و رفتارهای سازمانی برای دستیابی به اهداف استراتژیک است. پاداشدهی یکی از مهمترین جنبههای این فرآیند است که میتواند تأثیر قابل توجهی بر انگیزه و وفاداری کارکنان داخل سازمان بگذارد (Kuvaas, 2006).
پاداشدهی به مجموعهای از مشوقها و مزایا اشاره دارد که بهخاطر عملکرد خاص یا شایستگیهای فردی به کارکنان اعطا میشود. پاداشها میتوانند مالی یا غیر مالی باشند و شامل بورسهای مالی، ارتقاء شغلی، تشویقهای عمومی و مزایای دیگر میشوند (Armstrong & Baron, 2005).
پاداشها معمولاً به دو دسته اصلی تقسیم میشوند:
۲.۱. پاداشهای مالی
حقوق و دستمزد: یکی از اصلیترین انواع پاداشهای مالی است و تأثیر مستقیم بر رضایت شغلی کارکنان دارد.
پاداشهای عملکردی: به کارکنانی که اهداف مشخصی را محقق میکنند اعطا میشود و میتواند بهصورت نقدی یا غیر نقدی باشد (Kahn et al., 2017)
۲.۲. پاداشهای غیر مالی
تشویقهای اجتماعی: مانند تقدیر رسمی، اعطای مدال یا تقدیرنامهها که میتواند احساس ارزشمندی را در کارکنان افزایش دهد.
فرصتهای توسعه: از جمله آموزشها و کارگاههایی که به کارکنان برای پیشرفت شغلی کمک میکند (Deci & Ryan, 2000).
تقدیرهای رسانهای: نام بردن از اشخاص و تمجید از عملکرد افراد در سایت و کانال سازمان و یا رسانههای دیگر.
تحقیقات نشان دادهاند که پاداشدهی مطلوب میتواند تأثیر مثبتی بر انگیزه، تعهد و در نهایت عملکرد کارکنان داشته باشد. بر اساس یک مطالعه توسط Gupta و دیگران (۲۰۱۸)، سازمانهایی که پاداشهای متناسب و شفاف دارند، با افزایش عملکرد و رضایت شغلی بالاتری مواجه شدهاند.
طرز کار پاداشدهی: طراحی یک سیستم پاداشدهی عادلانه و شفاف ممکن است چالشبرانگیز باشد و در صورت عدم سازگاری، میتواند منجر به نارضایتی کارکنان شود (Meyer et al., 2009).
تنوع نیازها: هر کارمند نیازها و انگیزههای متفاوتی دارد و بنابراین، یک سیستم پاداشدهی یکنواخت ممکن است برای همه کارکنان کارساز نباشد (Ryan & Deci, 2000).
شخصیسازی: متناسبسازی پاداشها بر اساس نیازها و خواستههای کارکنان میتواند به افزایش انگیزش آنها کمک کند.
شناسایی و اندازهگیری عملکرد: تعیین معیارهای واضح و قابل اندازهگیری برای سنجش عملکرد کارکنان میتواند به شفافیت و عدالت در فرآیند پاداشدهی کمک کند (Kuvaas, 2006).
توجه به پاداشهای غیر مالی: علاوهبر پاداشهای مالی، ایجاد فرصتهای پیشرفت و توسعه فردی میتواند به افزایش انگیزه و رضایت کارکنان کمک کند (Brun & Dugas, 2008).
جمعبندی و نتیجهگیری
پاداشدهی مطلوب یکی از عوامل کلیدی در مدیریت عملکرد سازمانی است که میتواند تأثیرات بسزایی بر انگیزه و شایستگی کارکنان و نهایتا موفقیت سازمان داشته باشد. طراحی یک سیستم پاداشدهی مؤثر و متناسب با نیازهای کارکنان میتواند به بهبود عملکرد و ارتقاء رضایت شغلی منجر شود؛ درنتیجه، سازمانها باید به بررسی و ارتقاء سیستمهای پاداشدهی خود بهعنوان ابزاری برای موفقیت استراتژیک بپردازند.
نگارش: علیرضا محمودی فرد – سردبیر پایگاه خبری تحلیلی کلام قلم
دیدگاهتان را بنویسید