مدل هاروارد در مدیریت منابع انسانی – علیرضا محمودی فرد

طبق گزارش فرا اقتصاد بین الملل، از مدل‌های مشهور در زمینه مدیریت منابع انسانی، مدل هاروارد است که مربوط به دانشکاه هاروارد امریکا می‌شود و توسط دلوکر و سایر محققان همکارش، توسعه یافت.

مقدمه

مدل هاروارد در مدیریت منابع انسانی یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین رویکردها در این حوزه است که به‌ویژه در دهه ۱۹۸۰ توسط چیپ دلوکر و همکارانش در دانشکده کسب‌وکار دانشگاه هاروارد توسعه یافت. هدف این مدل، ایجاد یک چارچوب جهت مدیریت منابع انسانی است که به مدیران کمک می‌کند تا تعاملات انسانی در سازمان‌ها را به‌نحو مؤثری انجام دهند و به اهداف استراتژیک سازمان دست یابند.

اجزای مدل هاروارد

مدل هاروارد بر اساس چهار عنصر کلیدی شکل‌گرفته است:

استراتژی کسب‌وکار: این عنصر به تعیین اهداف و استراتژی‌های کلیدی کسب‌وکار می‌پردازد. مدیریت منابع انسانی باید با این استراتژی‌ها هماهنگ باشد تا بتواند به بهبود عملکرد سازمان کمک کند.

ذی‌نفعان: این بخش شامل تمامی ذی‌نفعان در سازمان است، از جمله مدیران، کارکنان، سهام‌داران و جامعه. مدل هاروارد تأکید دارد که باید نیازها و انتظارات این ذی‌نفعان در فرآیندهای مدیریت منابع انسانی در نظر گرفته شود.

عملکرد منابع انسانی: عملکرد منابع انسانی، شامل جذب، آموزش، توسعه، نگهداری و ارزیابی کارکنان است. این بخش به تدوین سیاست‌ها و رویه‌های منابع انسانی که به بهبود عملکرد کارکنان کمک می‌کند، می‌پردازد.

نتایج: این عنصر به ارزیابی نهایی عملکرد منابع انسانی و تأثیر آن بر روی سازمان می‌پردازد. نتایج می‌تواند شامل رضایت کارکنان، بهره‌وری و در نهایت سودآوری سازمان باشد.

ابعاد اصلی مدل هاروارد

مدل هاروارد به‌طور خاص بر روی چهار بُعد کلیدی مدیریت منابع انسانی تمرکز دارد:

استخدام و انتخاب: جذب افراد مناسب و کارآمد به سازمان.

آموزش و توسعه: فراهم آوردن فرصت‌های لازم برای توسعه مهارت‌ها و توانایی‌های کارکنان.

مدیریت عملکرد: ارزیابی عملکرد کارکنان و بازخورد (فیدبک) مؤثر برای بهبود مستمر.

پاداش و مزایا: طراحی یک سیستم پاداش عادلانه و جذاب که موجب افزایش انگیزه کارکنان شود.

اهمیت مدل هاروارد

مدل هاروارد به دلایل زیر از اهمیت بالایی برخوردار است:

یکپارچگی استراتژیک: این مدل بر لزوم هم‌راستایی بین استراتژی منابع انسانی و استراتژی کلی کسب‌وکار تأکید می‌کند.

توجه به ذی‌نفعان: با توجه به رویکرد جامع مدل، تعامل با تمامی ذی‌نفعان و درک نیازهای آن‌ها برای موفقیت سازمان حیاتی است.

تحقق نتایج مثبت: با تأکید بر نتیجه‌گرایی، این مدل به سازمان‌ها کمک می‌کند تا تأثیر فعالیت‌های خود در مدیریت منابع انسانی را سنجیده و بهبودهای لازم را اعمال کنند.

جمع‌بندی و نتیجه‌گیری

مدل هاروارد مدیریت منابع انسانی به‌عنوان یک چارچوب جامع و ساختاریافته در راستای بهبود عملکرد سازمان‌ها شناخته می‌شود. با استفاده از این مدل، مدیران می‌توانند به بهبود روابط کاری، افزایش رضایت کارکنان و نهایتاً رشد و موفقیت سازمان دست یابند.

تدوین: علیرضا محمودی فرد – مشاور رئیس در امور تجارت و بازرگانی بین‌الملل مرکز خدمات مشاوره‌ای مدیریت و امور بازرگانی سپهر تجارت ایرانیان